Gleðilegt nýtt ár allir

Þetta eru búin að vera góð jól fyrir utan að það vantaði stóra snáðann minn hann Vigni Blæ. En hann var hjá pabba sínu þessi jól.

Við Jón vorum með Hilmar og Sindra heima hjá mömmu á aðfangadag og það var svakalega notalegt. Gott að vera á faðmi fjölskyldunnar. Hjalti og Aníta voru þarna líka og auðvitað
Bjössi það var æðislegt.

Á jóladag fórum við í hádegismat heim til foreldra Jóns og tróðum í okkur hangiköti. Hittum þar systkini hans Jóns og fjölskyldurnar þeirra. Hilmar litli var rifin af mér þegar ég kom inn því það voru allir svo spenntir að fá að klúsa hann.

Svo fórum við aftur inn í Garð á gamlárskvöld og borðuðum kalkún og með því, svakalega gott. Þar var fjölskyldan hans Jóns komin saman aftur. Það er flott hvað fjölskyldan hans er samheldin. Horfðum á áramótaskaupið (mér fannst það nokkuð gott í ár) og svo missti fólkið í landinu vitið og sprengdi upp peningana sína eins og það fengi borgað fyrir það. Eins og sést er ég ekkert rosalega hrifin af flugeldum og því tilheyrandi, þetta væri í lagi ef það heyrðist ekkert í þessu og væri ekki svona svakalega hættulegt. En þá væri þetta ekki spennandi fyrir háfaða óða þjóð.

En annars rúllar lífið bara áfram í rólegheitum. Ég er bara heima 24/7 að sjá um litla gullið mitt og Jón að vinna 24/7

En heyrumst seinna

Solla

þá ætla ég hér með að biðjast afsökunnar á þessu blogg leysi hjá mér. Get ekki afsakað mig með að hafa ekki tíma því það er það eina sem ég hef haft miklu meira en nóg af í þessum erfiða nóvember mánuði. Ég hef eiginlega bara ekkert haft að gera nema að bíða eftir að nýr dagur byrjar og endar, telja dag og vikur. Alveg að verða búin að missa geðheilsuna á þessari bið og pælingum mínum. Eins og þið vitið sem lesið mitt blogg eða mömmu blogg þá er ég kasólétt, var sett að eiga 15 nóvenber en núna 27 nóv er ég bara enn að bíða. Minn draumur var að geta gefið Hilmari elsku fallegasta englinum á himninum lítið kríli í afmælisgjöf 16 nóv, en litla krílið var ekki með það sama í huga. Því finnst bara svo gott að kúra í vatnsbelgnum hennar mömmu sinnar. Svo er litla krílið svolitill prakkari, búið að plata mömmu sína svo oft, láta mömmu fá verki en svo bara upp með tærnar og fer að sofa og mamman situr eftir upp tjúnnuð af spenning. Þó að mér finnist þetta kannski ekki findið núna en ég er viss um að þetta verður aðal brandarinn seinna. Ég skrapp til ljósu í gær og fór í þessa vikulegu skoðun, allt leit svo vel út blóðþrýstingurinn minn flottur og hjartslátturinn í krílinu alveg stór fínn. Ljósan ákvað að þreyfa leghálsinn og ath hvort eitthvað væri búið að gerast og viti menn ég var komin með 2-3 í útvíkkun og tók hún þá upp á því að hreyfa við belgnum og ath hvort ég færi nú bara ekki að hrökkva í gang. Það var ákveðið að setja mig af stað núna á morgun (Miðvikudaginn 28nóv) kl.8 um morguninn ef ég fer ekki af stað sjálf.  Og að láta hreyfa við belgnum er ekki gott, það var sko bara mikið vont. Var svo send í rit og nálastungu, fékk mikla verki og leið bara ömurlega allan daginn, síðan en eina ferðina hættu samdrættirnir en mjóbakið var að gera útaf við mig þangað til um miðnætti, þá bara allt stopp aftur. Já nema að slímtappinn er farinn.

Núna sit ég bara eins og asni ein heima að hugsa hvað ég get gert af mér til að koma þessu af stað, ég bara nenni þessu hreint ekki lengur. Vil fá litla krílið í fangið.

En jæja 16 nóv var svo erfiður dagur, við Jón rúlluðum til mömmu í rvk og skruppum með henni og Bjössa bróðir í heimsókn til afmælisbarnsins upp í kirkjugarði. Það var notalegt að fara með þeim til Himma. Ég reyni að fara til mömmu á þessum erfiðu dögum og gefa henni klús og fá klús. Þurfuð að standa saman í gengum þessi erfiðustu spor lífs okkar.

En núna ætla ég að fara að þrýfa og bardúsa eitthvað til að koma þessu barni af stað. Ég reyni annas að vera duglegri að blogga hérna. Lofa samt engu því þá svík ég ekkert.

Hafið það gott elsku vinir ég kveð í bili.

XOXO Solla

Ég lenti í því veseni að talvan mín fékk vírus og fór í klessu, og ég kann svo ekkert að laga tölvur og sat bara með eitt stórt spurningamerki í framan þegar Jón minn kom heim og sagði: hún er bara biluð Hann Jón er svo mikill snillingur að hann náði að laga hana fyrir mig, tók nokkra daga en góðir hlutir gerast hægt. Og núna sit ég með vinkonu mína (tölvuna)og er að vandræðast með að blogga.

Dagarnir líða allt of hægt núna, enda ekki nema cirka 2 vikur í að litla bumbugullið mætir í fangið mitt. Það verður svo æðislegt þegar þessu líkur öllu, er orðin svo þreytt á að vera ólétt. Allt að angra mig  En ég er að mestu búin að gera allt tilbúið fyrir litla krílið.

Við Jón Berg tókum okkur til að dunduðum okkur við íbúðina um helgina, keyptum ljós, snaga, dvd mynda rekka og tókum til hátt og látt. Það var svo gaman. Ég er svo mikið ein heima alla daga til 8 á kvöldinn og mér leiðist alveg ógurlega mikið að þetta var bara æðislegt að fá að hafa Jón minn hjá mér meirihlutan af laugardeginum og næstum allan sunnudaginn. Váhhh bara æðislegt.

En mig langar að reyna að setja inn mynd af nýju málverki sem ég var að klára og væri gott að fá ykkar skoðun á því. Þetta er mjög öðruvísi málverk sem ég geri og vantar svo að vita hvort þetta er að gera sig hjá mér.

sést kannski ekki vel, en jæja ætla að fara að borða

reyni að vera betri i blogginu

Vildi setja inn falleg kerti til minningar um elskulegan bróðir  sem hvílir nú hjá guði. Vildi svo geta sagt honum hvað við fjölskyldan hans söknum hans sárt og óskum að hann kæmi aftur til okkar. Held ég geti talað fyrir hönd okkar allra hvað við erum þó þakklát fyrir yndislegu stundirnar sem við áttum með honum Hilmari okkar. Hvíldu nú í friði elsku bróðir. Love you forever.

Mörg, mörg klús